Voordat ik de IJssel op ga, heeft mijn zwager me een paar tips gegeven. Zo heeft hij me ook verteld dat die zijarm van het Apeldoorns kanaal grift heet en dat die zijarm er eerder was dan het kanaal. Zo hoor ik nog eens wat. Tussen de kribben - vertelt hij - ontstaat tegenstroming waar je als roeier of kanoër gebruik van kunt maken. Het afstromende water botst op een krib en duwt het water terug naar de verderop liggende krib. Zodoende kun je in een min of meer slingerende beweging tegen de stroom in - van Hattem naar Wijhe bijvoorbeeld - de IJssel op peddelen. Vroeger ging mijn zwager vaak met zijn vader uit vissen, in een roeiboot. Vandaar.
En bij Vadesto waar ik de kano huur heeft Sienie van der Stoep me de vorige keer al uitgelegd hoe ik met behulp van de zogenaamde peddelsteun uit de kano kan stappen - om te voorkomen dat ik m'n evenwicht verlies en in het water val. En een niet al te duur cameraatje geleend van mijn jongste neef en daar ga ik dan.
De stroming valt mee maar je moet er wel degelijk rekening mee houden. De kayak is niet voorzien van een roer of een scheg (een vin) zodat je al gauw met de stroom mee drijft. Je moet je koers voortdurend corrigeren. Als ik niets doe drijft de kayak mee met de stroom maar niet met de voorsteven in de richting van de brede stroom (richting Kampen) maar er min of meer dwars op. Zijdelings glijd ik dan over het water. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, dus duw ik de peddel maar weer in het water.
Aan de overzijde van camping Kromholt - vroeger Westra -
is een inham, daar vaar ik in. Er zwemmen een stuk of acht zwanen. Het levert
een verstilde aanblik op.
