Lichtboei licht op in het water.
Ik moet even geduld hebben.
Dan breekt het zonlicht door.
Wind, wolken, weiland.
Water, land, lucht.
Gebouwen als opgeblazen ego’s.
ABN Amro staat er inmiddels model voor. Denk aan De Prooi (in boek en film). Maar alles begint heel klein. Zie de paaltjes op de voorgrond, het hek iets verderop, bijna in het midden: dit is van mij.
Grasland oogt als tapijt.
De brede IJssel,
de smalle sloot.
Het maïs is gemaaid.
Het land ligt er onwennig bij.
Stroef en kaal.
In de plassen liggen hemelstukjes.
Antlia betekent scheprad in het Latijn.
‘t Is dat het erbij staat. Het is de naam van het gemaal vlakbij Zalk. De lucht is aanvankelijk bewolkt maar later komt de zon tevoorschijn en verdeelt het landschap in lichte en iets minder lichte partijen. Bij de bomen, de huizen en de dijken vallen slagschaduwen. Het is herfst: rietkragen kleuren roodbruin. De bomen worden kaler. Het asfalt sneller.